Skończyła się międzysemestralna laba, więc czas wrócić do nauki i blogowania! Powyższe zdjęcie zrobiłam z wnętrza uczelni, w czasie przerwy pomiędzy jednymi a drugimi zajęciami. Nie lubię marnować tego czasu - zazwyczaj zaszywam się w pobliżu uniwersytetu z kubkiem dobrej kawy i notatkami do poczytania. Jestem tym irytującym typem człowieka, który kupuje cappuccino i myśli, że wobec tego może zamieszkać w kawiarni... :) W kawiarniach dobrze mi się myśli, skupiam się na nauce, czy pisaniu i po prostu uwielbiam ten klimat. Zapach świeżych wypieków, nastrojowa muzyka, obserwowanie rytmu dużego miasta - naprawdę więcej mi nie potrzeba, by poczuć się zainspirowaną i zmotywowaną. 

Dzisiaj piszę do Was, oczywiście, z kawiarni. To polecana przeze mnie Cafe Vincent obok CH Wroclavia. Z głośników powoli sączy się hipnotyzujący głos Edith Piaf, ktoś pędzi z wielką walizką na pociąg, wszyscy trochę się spieszą, a ja siedzę i piszę. Lubię te moje chwile samotności, które właśnie w kawiarniach smakują jakoś lepiej niż w domu. 

Poniżej, na przekór, macie urywki z moich domowych przyjemności - ostatnio rozczytuję się w grubych, wciągających tomiskach (polecam nowe powieści Carlosa Ruisa Zafona i Dana Browna - akcja obu w dużej mierze rozgrywa się w Barcelonie, za którą niezmiennie tęsknię) i ciężko mi się od nich oderwać na korzyść prawa podatkowego, czy handlowego...

obowiązek vs. przyjemność

Co to byłby za lifestyle'owy post bez jedzeniowych polecajek? W weekend odwiedziła mnie mama, więc, jak zwykle, dużo i dobrze pojadłyśmy! Na pierwszy ogień poszła Pinola, znana z pysznego jedzenia i kuchni na widoku. Makarony były tak pyszne, że zapomniałam zrobić zdjęcie :). 

Na wieczór wybrałyśmy sprawdzone miejsce w nowej odsłonie - nowy lokal Panczo. Wystrój jest świetny - taki inny, meksykański - bardzo fajna odtrutka na modne, jasne wystroje jak z katalogu Ikea. Jedzenie jak zwykle niebo w gębie, a dodatkowo przetestowałam sporą kartę alkoholi - polecam ciekawe połączenie piwa i tequilli (czyli chelady) oraz litrowe dzbanki (ten na drugim zdjęciu to pera z ich menu). 

Jeśli lubicie morskie klimaty, to we Wrocławiu musicie zahaczyć też o Seafood Bar&Market. Klasyczne fish and chips, krewetki, zupy, owoce morza - wszystko smaczne, świeżutkie, a porcjami naprawdę można się najeść. Do tego lokalizacja przy ul. św. Mikołaja, która coraz prężniej się pod kątem kulinarnym rozwija - sąsiedzi tacy jak Shrimp House, czy Orientuj się, mówią sami za siebie.

Po takim weekendzie jakoś łatwiej przyjąć nadejście poniedziałku :) Miłego tygodnia!

Po długiej relacji z naszego weekendu w Zakopanem, którą znajdziecie tutaj, dzisiaj przychodzę do Was jeszcze z króciutkim postem z Gubałówki. Na zdjęciach nie znajdziecie tego, co, niestety, to miejsce dominuje - barów z hałaśliwą muzyką, straganów, tłumu ludzi... Zamiast doświadczać tych wątpliwych rozrywek, w pewnym momencie podążyliśmy za stałym mieszkańcem tego miejsca - uroczym kundelkiem, który z dużą pewnością siebie chadzał sobie tylko znanymi ścieżkami. Pokazał nam zaciszną stronę Gubałówki i umożliwił małą sesję - czyż nie wygląda uroczo na tle białego puchu i ośnieżonego lasu? Ja jestem absolutnie zakochana w tym widoku i przede wszystkim tak chcę pamiętać ten wyjazd - jako czas wypełniony wewnętrznym spokojem i pięknem emanującym od tej zimowej krainy. Będę tęsknić!

Zakopane nigdy nie przekonywało mnie swoim turystycznymi atrakcjami i miejscami, które klimatem przypominają raczej polskie morze w najgorszej odsłonie, a nie górską oazę spokoju, którą sobie wymarzyłam. 

Na szczęście, udało nam się znaleźć tutaj miejsca z duszą, pełne spokoju, pysznego jedzenia i dobrej kawy. Moje serce najbardziej skradła Cafe Roma, która mieści się tuż przy wejściu do Tatrzańskiego Parku Narodowego (okolice Doliny Strążyskiej). 

                   "Słońce gór szybciej zbliża niż rozrywki miasta." - Jan Alfred Szczepański 

Myślę, że proste rozwiązania są najlepsze. Chwile spędzane z ukochaną osobą w miejscu, gdzie człowiek ma niewiele do powiedzenia, a to przyroda jest królową i zarazem najlepszą artystką, czasem spajają relacje lepiej niż wielkomiejski blichtr, czy luksusowe hotele.

Wracają na ziemie - zima w Dolinie nie zawodzi ani trochę! Ciężko opisać słowami piękno przyrody o tej porze roku - może zdjęcia oddadzą część jej uroku. Jeśli szukacie wyciszenia, kontaktu z naturą, miejsca na odetchnięcie górskim powietrzem, to lepiej nie traficie. 

Kolejnym miejscem, które oddaje dusze gór i bawi się połączeniem lokalnych smaków z europejską kuchnią, jest restauracja Ziębówka. To ok. 10 min. jazdy od Zakopanego, w Witowie (gdzie wynajmowaliśmy pokój). Atmosfera jest rodzinna, serdeczna, a potrawy rozpływają się w ustach! Aż chce się tu zostać jeszcze parę minut przed powrotem do "rzeczywistości".

Jak już dobrze wiecie z tego wpisu, styczeń zdecydowanie nie był moim miesiącem. Było dużo chorowania, siedzenia w domu i nauki. Na szczęście to ostatnie całkiem zaprocentowało, bo sesja już za mną, a przede mną dwa tygodnie prawdziwych ferii! Za tydzień wyjeżdżamy na weekend do Zakopanego, a w międzyczasie piszę, planuję i... jem :) Co będzie zresztą doskonale widać w tym poście - zapraszam po garść najnowszych inspiracji!

Vision board 

Jako maniak planowania uwielbiam sprawdzać różne pomysły z tym związane. Vision board to nic innego jak wizualizacja naszych planów, celów, marzeń na nadchodzący rok. Taki kolaż cieszy oko, ale też przypomina o tym, co chcemy zrealizować i na czym się skupić. Pewnie nie u wszystkich sprawdzi się taka obrazkowa metoda planowania, jednak mnie mój vision board cieszy za każdym razem, jak na niego spojrzę!

Jedzeniowe polecajki 

Końcówka sesji i semestru oznacza, że można w końcu odsapnąć od szybko nudzącego się jedzenia na dowóz. Z tej okazji chciałabym Wam polecić jedzeniowe miejscówki, które są dość nietypowe - wszystkie znajdują się w centrach handlowych. Ale przyznajcie - kto wytrzymałby zakupy bez przerwy choćby na kawę? :)